Mikroalbuminüri ve Klinik Önemi
Ahmet KURAL, A.Mithat BOZDAYI, Nalan KANTAROÐLU

T Klin Tıp Bilimleri 1993, 13

Glomeruler hasarın ne yolla proteinüriye sebep olduğunu anlamak için, ileri derecede özelleşmiş bu kapillerlerin filtrasyon karakteristiklerini gözden geçirmek gerekir. Molekül ağırlığı inulin kadar (M.VV.-5000 Dalton)veya daha küçük olan maddeler, kapiller duvarı suya benzer şekilde serbest olarak geçerler. Plazma proteinlerinin molekül ağırlığı arttıkça, glomeruler membrandan geçişleri giderek azalır. Normalde IgM (CM.VV.900000) gibi yüksek molekül ağırlıklı maddeler glomerular filtratta sadece eser miktarlarda bulunurlar. Albumin (M.W. 60000) gibi relatif olarak daha küçük molekül ağırlıklı maddeler yüksek plazma konsantrasyonları nedeni ile biraz daha fazla miktarda idrara geçerler. Molekül ağırlıkları 15000-40000 arasında olan proteinler glomerulden daha kolay geçebilmelerine rağmen, plazmada daha düşük konsantrasyonlarda bulundukları için idrara da daha az oranda çıkarlar. Ayrıca, ultrafiltrata geçen albumin, tubulus hücreleri tarafından hemen hiç emilmediği halde, düşük molekül ağırlıklı proteinler proksimal tubullerde aktif olarak geri emilirler ve katabolize edilirler.
Normal idrarın protein bileşimi yaklaşık %40-60 albumin, %40 Tamm-Horsfall proteini (uromucoid), %15 immunoproteinler (IgG, IgA) ve %5-10 düşük molekül
ağırlıklı proteinlerden [p2-mikroglobulin (M.W. 11800), lizozim (M.W. 14500), retinol-binding protein (M.W. 21000) aı-mikroglobulin (M.W. 27000), aı-asit glikoprotein (M.VV. 40000) ve bir çok polipeptid yapıda hormon
ve enzimler] oluşmaktadır.
Proteinüri genellikle orijinine göre glomeruler ve tubuler olarak sınıflandırılır. Glomerular proteinüride, filtrasyon bariyerindeki defektlere sekonder olarak glomerul kapiller duvar geçirgenliği değişmiş ve makromoleküllerin glomerular filtrata geçişi artmıştır. Böyle bir durumda albumin idrara çıkan en belirgin proteindir. Bu sebeple de proteinüri ve albumirıüri terimleri birbirlerinin yerine kullanılabilmektedir. Albuminle birlikte Immunglobulin G ve A'lar da anormal miktarda idrara çıkarlar.
Tubuler proteinüri ise proteinlerin normal tübüler reabsorbsiyonundaki hasar sonucu, glomerular filtratın değiştirilememesi ile karakterizedir. Bu durumda normal olarak filtre edilen ve tekrar absorbe edilen daha küçük
makromoleküllerin (Örneğin; pVMikroglobuiin) idrara çıkışı artar.

Comments: (0)